Homepage  Schrijversweb  Schrijversweb 2004  Claudia Copraij-Weggemans

Miss Moodswing - Claudia Copraij-Weggemans

Ouder worden heeft voor mij een extra moeilijkheidsgraad. Dit omdat er schijnbaar bepaald gedrag hoort bij je leeftijd en ik dit niet kan waarmaken. Het feit dat ik nog steeds zoekende ben is nu niet meer te verantwoorden. Als je jong bent hoort het erbij, is het zelfs goed. Ontdekken wie je bent, welke richting je uit wil, maar vooral nog even genieten zonder zware verantwoordelijkheden. Ik ben in deze fase blijven hangen. Ik weet nog steeds niet wie ik eigenlijk echt ben, neem vaak bewust de verkeerde richting en ben soms zo vreselijk losbandig dat iedereen, inclusief ikzelf, ervan schikt. Daarnaast lijd ik ook nog aan multi-personality-syndrom. Gaan zeker zo’n acht andere persoonlijkheden in mij schuil. Probeer daar maar eens richting aan te geven.
Voorbeeld: Ben al dagen depressief. Hang op de bank, staar totaal mum geslagen naar de televisie en stop mij vol met alles wat eetbaar is. “Wat gezellig”denk ik, “zo knus op de bank” en wat een heerlijke reep chocolade was dat. Wat een rotleven. Voel me dik, scheer me niet en de bossen haar hangen langs mijn onderbroek en mijn witte onderbenen zijn niet meer zichtbaar door het oerwoud wat erop groeit. Ik zeur tegen mijn man over van alles en nog wat. Sta resoluut op en ga me scheren en maak me mooi voor manlief die elk moment thuis kan komen van zijn werk. Drink samen met hem een kopje kruiden thee en speel een potje scrabble in onze gezellige groene stadstuin. Heb allerlei gekleurde bloemetjes in potjes gezet en geniet intens van de door mijzelf aangebrachte natuur. De bloemen beginnen me te irriteren en ik besluit dat ik meer van het leven wil maken. Dat burgerlijke gedoe maakt me moe en check op Internet verschillende studiemogelijkheden, stoppen met rokenmethodes, en andere sites die mijn leven drastisch kunnen doen veranderen. Www.www.www.www.www. Het duizelt voor mijn ogen en loop met mijn kinderen naar de speeltuin om de hoek. Op de wipwap zing ik uit volle borst “een potje met vet”. Voel me goed omdat ik toch iets van mijn leven wil gaan maken. Studie, camping beginnen Frankrijk, huisje op het Brabantse platteland met mijn eigen moestuintje, dieren en zelfgemaakte jam, L.A., carrière maken of toch full time moeder. Zoveel mogelijkheden, kan geen keuze maken en word al moe bij de gedachte. “Laat maar, mijn leven is nu toch ook leuk”, denk ik opgelucht.
Loop fluitend naar huis, besluit vrienden uit te nodigen en kook zoals een goede huisvrouw betaamd te doen. Tafel is mooi gedekt en de vrienden zijn gearriveerd. We drinken de met zorg uitgezochte wijn, ik iets meer dan de rest. Naarmate de avond vordert tank ik er hevig op los en om 12 uur meld ik dat ik toch nog even naar de stad ga en vertrek alleen op mijn moederfiets inclusief kinderzitjes naar de stad. Voel me sterk, onafhankelijk en goed. Mijn grote opgebouwde kennissenkring zijn blij dat ik er ben en prijzen mij omdat ik ondanks mijn moederschap toch nog met beide benen in het uitgaansleven sta.Ik dans, drink en maak geamuseerde praatjes met jan en alleman. Lallend fiets ik om 5 uur in de morgen naar huis. Neem twee aspirines, drink veel water en ben ervan overtuigd dat ik me de volgende dag top zal voelen. Word ’s ochtends wakker met een enorme kater en vraag me hulpeloos af wat mijn doel in het leven is. Wil weg, ver weg. Wil een serieus leven. Ik wil ook eens alles onder controle hebben en precies weten welk pad ik ga volgen.Wil me gewoon godverdomme kunnen gedragen als een heuse dertiger. Hang op de bank en alles begint weer van voren af aan.
Lang leve misses Moodswing!

Miss Moodswing © Claudia Copraij-Weggemans

Homepage  Schrijversweb  Schrijversweb 2004  Claudia Copraij-Weggemans