Je zit rechtop in je stoel. Voel hoe je voeten de vloer raken. Je armen rusten op je benen. Je schouders zijn ontspannen. Bij elke uitademing voel je de spanning van de dag verder uit je vloeien. Je laat je leiden door mijn stem. Mijn werkkamer verdwijnt en je staat in het historische centrum van een provinciestadje. Het is zondag en de zon schijnt. De winkels zijn gesloten en er heerst een weldadige rust. Om je heen zie je huizen en winkels die al eeuwen lang het leven aan zich voorbij hebben zien trekken. Alleen aan de moderne uithangborden kun je zien dat je niet in de vorige eeuw vertoeft. Je ziet een kat over de kinderhoofdjes aan komen lopen. Het dier geeft kopjes tegen je been. Je besluit het diertje te aaien. Je voelt de zachte vacht en de warmte van het lijfje. De kat loopt weg en je besluit het diertje te volgen. Het voert je mee naar een pleintje waar verschillende restaurants hun terras hebben. Het ruikt er aangenaam naar koffie. Adem diep in en laat de aangename geur op je inwerken. Je besluit om op een van de terrassen te gaan zitten. Een vriendelijk meisje brengt je een kop koffie. Rustig geniet je van de koffie en je voelt het zonnetje aangenaam op je huid branden. Als je lang genoeg gezeten hebt, loop je verder. Dan ruik je iets onaangenaams. Instinctief kijk je onder je schoen en je ziet dat je in de hondenpoep getrapt bent. Je zoekt een stoeprand om het ergste weg te vegen. Daarna ga je op zoek naar een regenplas waarin je je schoen verder kunt afspoelen. Je vindt er een aan de rand van de rijbaan. Je gaat erin staan en beweegt je voet langzaam op en neer. Als je weer onder je schoen kijkt zie je dat de poep verdwenen is. Sta even stil bij de opluchting die je voelt omdat je het probleem hebt opgelost. Dan voel je iets langs je heen schampen. Een man op een fiets heeft je bijna aangereden. Je springt geschrokken achteruit. Luid vloekend fietst de man verder. Voel de opluchting dat het nog net goed afliep. Terwijl je nog bij staat te komen van de schrik voel je dat iemand aan je bil zit. Voor je in kan grijpen, zie je een jongen wegrennen met je portemonnee. Je rent achter de jongen aan. De jongen rent heel hard en je moet je best doen om hem te kunnen volgen. Eigenlijk kun je niet meer, maar het idee dat die kloothommel ervandoor gaat met je creditcard maakt dat je door blijft rennen. De jongen gaat harder rennen en je moet wel volgen. Hij slalomt tussen de auto’s en het straatmeubilair door en je weet op gelijke afstand te blijven. Voel hoe je nieuwe krachten in jezelf aanboort. Krachten waarvan je niet eens wist dat je ze had. Opeens sla je voorover. Je kijkt achter je en ziet dat je gestruikeld bent over een betonblok. Als je naar je been kijkt zie je dat die in een rare bocht ligt. Het is duidelijk dat die gebroken is. Je ziet de jongen de hoek om verdwijnen. Die zie je nooit meer terug. Voel hoe de pijn bezit neemt van je lichaam. Je wordt een ambulance in gereden en naar het zieken huis vervoerd. Je laat het maar gebeuren. Het kan je eigenlijk al niet meer schelen. Dit is toch al een pechdag. Je ruikt de typische geur van ontsmettingsmiddel die in ziekenhuizen hangt. Laat je meevoeren met de brancard door je volkomen onbekende gangen. Je komt uit in de operatiekamer waar je onder narcose gebracht wordt. Als je bijkomt uit de narcose, staat er naast je bed een arts. Je kunt hem niet goed verstaan. Eerst den k je dat het komt omdat je net wakker bent maar langzaam begin je te beseffen dat de man stomdronken is. Hij doet je nog het meest denken aan aan de trollenkoning in de Efteling. Met moeite weet je uit zijn gebrabbel op te maken dat door ietsiepietsie klein foutje allebei je onderbenen geamputeerd zijn. Terwijl je voor jezelf uitrekent hoe hoog de schadeclaim zal worden, voel je de portemonnee in je kontzak. Je voelt weer je voeten op de vloer en je herinnert je weer dat je in mijn werkkamer zit. Nu snap je waarom ik je vooraf heb laten betalen voor deze meditatiesessie. Je zult mijn huis uitrennen en snappen dat je niet iedereen in de kroeg moet geloven. Ik heb alleen maar gezegd dat ik meditatiemeester was omdat ik je zeurprobleem vol luxeproblemen zo zat was. Je hebt een goede baan, een mooi huis en een leuke vriendin en nog ben je niet gelukkig. Je zegt dat je een leegte voelt en je geeft bakken met geld uit aan zweverige types die je van die leegte af willen helpen. Rot toch op. Je hebt mij in ieder geval een leuke dag bezorgd door je lekker in de zeik te nemen. Had me even gegoogeld en je had geweten dat ik gewoon filiaalhouder bij de Blokker ben. Ik heb een keer zo’n soort meditatiesessie gezien op tv. Vandaar dat ik ongeveer wist hoe dat ging. Ga naar huis en wees blij met wat je hebt.