Homepage  Schrijversweb  Schrijversweb 2016  Hans Roofthooft

De gitaarkoffer - Hans Roofthooft

Hij stond in de deuropening naar haar te kijken en was ervan overtuigd dat geen enkele man op aarde deze zonde zou kunnen weerstaan. Een lichaam van vierentwintig jaren oud in al zijn glorie. Blonde lange haren, stevige borsten in de cupmaat B met rechtopstaande tepels, alle holtes ontdaan van overtollig en nutteloos haar en een getaande huid. Ze lag volledig klaar in zijn bed, haar benen lichtjes gespreid en er was niet veel tijd, zoals altijd.
Bij hun eerste ontmoeting viel het hem op dat ze uitzonderlijk sexy was maar dat ze bij het uitdelen van IQ als laatste in de rij had gestaan. Ze praatte wel heel vlot en dat maakte de momenten dat hij moest wachten op zijn redacteur, grafische vormgever of andere zo gezegde belangrijke figuur wel aangenaam. Het duurde niet lang of hij wist dat ze een jaar geleden getrouwd was met de zoon van de beste vrienden van haar ouders en dat ze net een huis aan de rand van de stad hadden gekocht met financiële hulp van zijn ouders. Haar kersverse echtgenoot had een eigen zaak als slotenmaker en zijn vrije tijd ging volledig naar de nieuwe woonst. Hij had haar leren kennen bij zijn uitgever waar ze werkte als receptioniste. Zij was zijn welkomstcomité als hij weer eens louter toevallig te vroeg op zijn afspraak was. Van haar witte blouse ging steevast een knoopje meer los als hij binnenkwam en ze had al snel door dat hij naar haar kontje keek als ze een strak rokje aanhad, vooral wanneer ze pumps met hoge hakken droeg.
Bij het schrijverschap horen helaas ook vele plichtplegingen en tot zijn grote ergernis moest hij aanwezig zijn op een receptie ter ere van zijn derde boek en dat er van zijn debuutroman er ondertussen 250.000 stuks verkocht waren. Er werden vele handjes gedrukt en valse kusjes gegeven die avond. Hij had er een grondige hekel aan, dat braafjes tentoongesteld staan en iedereen een vriendelijk woord geven, het was te veel voor hem. Als hij na een achttal glazen verrukkelijke champagne een beetje onstabiel de weg naar het toilet zocht, niet om te plassen maar om even weg te zijn van de drukte, werd hij hardhandig een voorraadkamer ingetrokken. Achter hem ging de deur vakkundig op slot en in het licht van de eenzame neonlamp zag hij het silhouet van Tania, de sexy receptioniste. Daar, in die kleine ruimte, nam hij haar voor het eerst. Heel snel, maar hij had toch elk belangrijk lichaamsdeel van haar in zijn handen gehad. Haar lijf was stevig op elke plaats waar hij haar betastte en kneep.
Enkele maanden later stond hij naar haar te kijken door de deuropening. Ze lag op zijn bed, in zijn schrijversplek met zicht op de rivier en zijn stad. Haar vingers met felrood gelakte nagels gleden over haar borsten vrij snel naar haar kutje dat ze zacht streelde. Hij zag hoe ze met twee vingers de lipjes spreidde en kon zo haar vochtige grot bewonderen. “Kom in me”, zei ze met een hese stem terwijl haar ogen waren gericht op zijn stijve lul. Meer had hij niet nodig op dat moment en vrij snel was hij in haar, in één keer zo diep als hij kon om daar even te blijven en dan langzaam terug te gaan naar de ingang en net op het juiste moment met een harde en snelle stoot terug te gaan van waar hij kwam. Dit herhaalde zich enkele keren tot zij naar goede gewoonte smekend vroeg om van standje te veranderen. Doggy style, please darling, vroeg ze verleidelijk vanonder haar perfect opgemaakte wimpers. Hij trok zich terug uit haar warme schacht en keek toe hoe ze zich klaarzette om genaaid te worden in haar favoriete standje. Haar handen omknelden het bedeinde en met gekromde rug presenteerde ze haar glinsterende gezwollen lippen aan hem. Hij kon niet anders dan aanschuiven aan dit banket van plezier en enkele stoten later kwamen ze op een seconde na samen klaar. Dan kleedde ze zich snel aan, nam haar gitaarkoffer en spurtte naar haar wekelijkse gitaarles waar ze steevast te laat zou zijn. Zo ging het elke woensdagvoormiddag.
Hij had er een leeg gevoel bij. Het was gewoon een natuurlijke drift waar hij niks aan kon doen. Zijn libido had een vaste relatie steeds in de weg gestaan en hij had zich daarbij neergelegd en zich volledig geconcentreerd op zijn schrijverschap, met succes. Financieel kwam hij niets meer te kort, integendeel zelfs, en gezien zijn status kwam hij op gebied van bedgezelschap ruim aan zijn trekken. Vluchtige ontmoetingen, soms voor meerdere keren per jaar maar meestal liefde voor één nacht. Behalve Sofia. Met haar had hij nu al bijna vijf jaren een intieme relatie, maar wel één zonder verplichtingen. Zij was een ongehuwde, succesvolle en zelfstandige schoonheid met Italiaanse wortels die negen restaurants had in diverse steden van het land. In één van die eetgelegenheden had hij haar leren kennen. Ze kwam op zijn tafeltje afgelopen met zijn allereerste boek in haar verzorgde handen en vroeg of hij het wilde signeren. Ze raakten aan de praat en hij was onder de indruk van haar intelligentie, voorkomen en de klasse die ze uitstraalde. Maar wat hem vooral intrigeerde (aan haar) was het feit dat ze niet meteen met hem de koffer indook. Het duurde vijf afspraakjes vooraleer ze met elkaar de lakens deelden maar het was achteraf bekeken voor hem het wachten waard geweest. Met haar neukte hij niet, hij bedreef de liefde met haar. Passioneel, langzaam met oog voor haar genot en niet het zijne. Zij van haar kant zorgde ervoor dat ze steeds tot in de puntjes verzorgd was voor de gelegenheid, perfect opgemaakt, stijlvolle kledij en vooral aan haar lingerie spendeerde ze veel aandacht. Geen enkele keer had ze hetzelfde setje aan gehad. Zo kwam het dat de momenten dat ze elkaar konden zien er geen seconde verloren ging aan dagdagelijkse beslommeringen maar er enkel aandacht werd besteed aan genieten. En dat nu al vijf jaren lang, zonder enige verplichting, zonder de banaliteit van vele huwelijken.
Hij zag Tania met haar gitaarkoffer de bus opstappen en zette zich aan zijn computer. Het manuscript van zijn nieuwste boek was klaar en moest dringend naar zijn uitgever gestuurd worden. Hij haatte email. Elke keer opnieuw kostte het hem een hoop geklungel voordat de bijlage erbij was en het sturen naar verschillende geadresseerden was een avontuur op zich. Ditmaal ging het echter vlot en hij zette de pc uit. En ook de knop Tania ging op ‘off’, zaterdag ging hij haar bellen om een einde aan hun liaison te maken. In zijn nieuwe roman had hij heel hun relatie gedetailleerd beschreven en zelfs niet de moeite genomen om noch haar naam als die van haar man te veranderen. Het kon hem niet schelen, zij was een slet die al na amper een jaar huwelijk haar man bedroog.
Vrijdagmiddag had hij afgesproken met de sensuele Italiaanse in zijn loft op vijfhonderd meter van zijn schrijversplek. Hij had eerst de loft gekocht maar vond dat hij ergens weg van zijn thuis beter kon schrijven en huurde daarom een klein maar gerieflijk appartement dat niet enkel voor het schrijven werd gebruikt. Daar besprong hij de vrouwen, behalve Sofia. Enkel met haar trok hij zich terug in de ruime loft waarvan zij als enige ook een sleutel van had.
Het was twintig voor één als hij vanuit de badkamer het slot hoorde opendraaien. Het verbaasde hem want dit was de eerste keer dat ze te vroeg was. “Ik kom er direct aan hoor, mijn goddelijk wezen. “ riep hij met zijn tandenborstel in de hand. Er kwam geen antwoord, waarschijnlijk was ze in stilte naar de open slaapkamer gegaan om zich daar in haar verleidelijkste pose op het bed te leggen. Hij was benieuwd naar haar lingerie, welke kleur, een tanga met bijpassende bh, jarretelles of beter nog: een korsetje met bijpassende string en naadpanty’s. Hij voelde zijn bloed stromen naar zijn middel en vlug spoelde hij zijn mond, keek in de spiegel en liep met vlotte tred de badkamer uit. Zijn mond viel open van verbazing maar wat hij zag zou het laatste zijn dat hij ooit zou zien, vanaf dan was er niets meer.
Ze had moeite om het balkje met de vijfduimer uit zijn schedel te krijgen. Toen het eindelijk lukte keek ze minachtend naar het gat in zijn voorhoofd, een vijftal centimeters boven zijn opengesperd rechteroog. “Godverdomde klootzak, pretentieus stukje schrijver, langharig tuig!” tierde ze. “Mijnheer de grote auteur die amper weet hoe een computer werkt en zo dom was om het manuscript naar een verkeerd email adres te sturen.” Met bevende handen wikkelde ze het balkje in een doek en stak het in een plastiek zak om het vervolgens in haar gitaarkoffer te leggen die ze zachtjes sloot. Ze deed de deur achter haar op slot met een loper, een loper die ze niet mocht vergeten terug op zijn plaats te hangen in de werkplaats van haar man.

De gitaarkoffer - Hans Roofthooft

Homepage  Schrijversweb  Schrijversweb 2016  Hans Roofthooft