Het huis
Het oude huis staat donker, ietsje terug Van weg en wijk en andere gebouwen
Over de zandweg lopend kom ik aan Een hond blaft, om abrupt weer op te houden
Ik zie de vensters nu, warm-geel verlicht Een welkom in het avondblauwe donker
Sigarengeur komt uit de verte, iemand rammelt met flessen in een krat, een stem verflart
Loom waait vitrage uit een raam dat openstaat Pianoklanken komen ergens uit de buurt
‘k Loop naar de achterdeur, ik ken de weg Al heeft mijn weg-zijn wel erg lang geduurd
Het schilderwerk herinner ik mij geel, niet groen De stenen muur laat nog zijn warmte voelen
Ik kijk voorzichtig door de keukenruit Voor ik iets zie herken ik,schrikkend, het geluid
Talking Heads golven de keuken uit: ...this is not my beautiful house...
Ik ruik de grond, de aarde, in dit land van bomen En voel de tranen dringen in mijn neus
Ik weet opeens, scherp diep van binnen dat ik hier nooit meer werkelijk thuis zal komen
|