Het rode stro meneer
De kalveren moeten geboren. Koud geworden vlees en vliezen. We vrezen het niet bewegen meneer. De moeders zeulen onervarenheid.
Het is niet anders. Ik bid meneer. De dood uit stallen. Het vlees meneer. Dit bloeden musiceert de stille tijd. Met alle respect meneer. Het is vergeven van.
The Lowland Pipers
Dit is van mij zei je het verandert niet
ook niet als de grond mijn lijf mijn herinnering begraaft
vertel me nog eens over je vrolijke dans met de takken de muziek die in de wind de bladeren droeg
hoe je door de straten van Edinburgh ons feest vierde
-The call of the drums and pipers-
alsof bontgekleurde vogels hun meest muzikale liederen floten
hoe je destijds vroeg daar aan het water of de pelikaan de legende waardig
werkelijk bloed uit haar borst liet vloeien voor haar pasgeboren jong
Dat, dat was van mij is van mij en hoe je me nu verliest beetje bij beetje
het schreien zo intens
we over en in elkaar zonder aarzelen ja zeggen hartgrondig ja in het beeld van Christus
dat je me los zal laten overgeeft al wil je niet
jij verandert niet in mij hoor je me niet alle jaren
|