Homepage  Poëziewedstrijd  Poëziewedstrijd 2008  Tsila  Beoordeling Lindenbergh

Beoordeling Drieluik - Tsila door Elma Lindenbergh

Toen ik het drieluik krijt-krijtwit-krijtstof van tsila voor de eerste keer las, kreeg ik de indruk met een lastig cryptogram te maken te hebben. Hoewel ik het een plezierig tijdverdrijf vind om cryptogrammen op te lossen, staat het cryptische in poëzie me nogal eens tegen. Kan een gedicht dat ik niet helemaal begrijp, me echt raken? Mag een vers een puzzel zijn?
Mijn antwoord is ja, op voorwaarde dat het gedicht geen gesloten abstract geheel vormt.
Dit drieluik voldoet aan die voorwaarde. Het staat open voor iedere lezer die bereid is niet alleen te lezen, maar ook te herlezen, het liefst enkele keren.

Omdat dit drieluik een behoorlijk emotionele lading heeft, nodigt het uit tot nadenken, maakt het nieuwsgierig naar wat bedoeld wordt met ieder beeld en elk woord. Dat je dan toe moet geven dat er nog het een en ander te raden overblijft, is geen probleem. De geheimzinnigheid is plezierig, geeft ruimte aan de lezer om zelf in te vullen, misschien enigszins anders dan de schrijfster bedoelt, maar doet dat er toe?
Volgens mij niet, zolang de poëtische en verrassende woordkeus niet uit het oog verloren wordt.

De verzen zijn rijkelijk voorzien van een zuivere symboliek, zoals de vensters zonder glas, de volgeschreven muren en de trap die alleen naar boven leidt.

Het geheel wint aan kracht door de regelmatige opbouw en het toegankelijke taalgebruik. Vrijwel iedere zin brengt iets onverwachts en er wordt nergens iets geforceerd.

Er zijn ook wat kritische opmerkingen.

krijt - In de tweede strofe vind ik 'ziet mij niet' overbodig. Het is ook zonder dat al duidelijk dat 'de man achter de vleugel' te druk is met het spelen van Schubert. De derde strofe bestaat eigenlijk uit twee delen. Een witregel tussen beide zinnen geeft meer aandacht aan elke zin afzonderlijk.

krijtwit - Strofe een kan beter uit drie regels bestaan, zodat de ontsierende komma achter 'muren wit' weg kan. In de derde strofe zou ik het woord 'maar' weglaten waardoor het ritme zich beter aanpast aan hetgeen wordt gezegd.
   
krijtstof - Het woordje 'wel' in de eerste strofe is overbodig. Waar het de tweede en derde strofe betreft, zou ik graag een en ander gewijzigd willen zien. Achter 'met hier en daar een woord' zou ik een witregel plaatsen, omdat hier een adempauze wordt verlangd. Er blijven dan drie regels over. Deze kunnen in één (derde) strofe gevangen worden door ze in een ritmischer en logischer volgorde te plaatsen, nl. 'vanuit diffuus licht
                    vliegt een krijtstern
                    naar zee'

Al bij al vind ik dit drieluik ontroerend mooi. Het is met ingehouden kracht geschreven en roept slapende herinneringen wakker. Sterk is de schijnbaar nonchalant toegevoegde strofe
                    'boven slaapt een kind
                    het lijkt wel wat op mij',
die in feite het centrum van alle andere woorden vormt. Het raakte mij bijna lichamelijk.

De krijtstern, de grote zwartbekkige zeezwaluw die alle ballast naar zee vliegt, vervolmaakt het geheel.

Kortom: warme poëzie van een schrijfster van wie ik zeker nog veel meer zou willen lezen.



April 2008, Elma Lindenbergh-van Wuijckhuijse

Beoordeling Drieluik - Tsila door Elma Lindenbergh

Homepage  Poëziewedstrijd  Poëziewedstrijd 2008  Tsila  Beoordeling Lindenbergh