Homepage  Poëziewedstrijd  Poëziewedstrijd 2009  Wouter van Heiningen  Beoordeling Lindenbergh

Beoordeling Gedichten - Wouter van Heningen door Elma Lindenbergh

Wat mij betreft heeft Wouter van Heiningen zijn eerste plaats in de Woordenstroom-poëzieronde van februari/ maart 2009 vooral verdiend met zijn gedicht ‘Voor mijn vader’.
De symboliek in dit vers is met zoveel zorg en tederheid gekozen dat het zonder twijfel getuigt van een grote liefde van de dichter voor zijn vader.
Er is mooi gebruik gemaakt van de 2-de persoon enkelvoud. Daarmee wordt vader direct aangesproken. Hij is hierdoor geen buitenstaander waar over wordt geschreven, maar het welverdiende middelpunt tegen wie wordt gepraat.
In het eerste coupletje valt de zin ‘tegen het guur’ onmiddellijk op. Geen gebruikelijke uitdrukking, maar naast origineel ook heel beeldend in dit verband.
In de tweede strofe zou ik de streepjes om ‘in oude woorden’ weglaten.
Prachtig, beschutting om vroegere dromen optrekken!
In strofe 3 doet het dwarrelende zilverwitte blad mij meteen denken aan de mogelijke kleur van vaders haar. Mijn gedachten maken dan een sprongetje naar de zilverwitte haren van mijn eigen, acht jaar geleden overleden vader. En dat is toch ook wat een ware dichter probeert te bereiken: herkenning waaruit ontroering ontstaat.
Ook de streepjes om ‘maar onvermijdelijk’ zou ik gewoon weglaten.
‘De zachte landing’ en de ‘berusting’ waarin dan eindelijk ‘waarheid wordt gevonden’ completeren het gedicht op een indringende manier.
De symboliek is van het eerste tot en met het laatste woord volgehouden.
Ik hoop zo, Wouter, dat je vader dit mooie vers nog kan of heeft kunnen lezen!
Lofrede of klaagzang (het vraagteken vind ik niet echt nodig) is een gedicht met een sterke intentie.
Geen enkel beeld is afgezaagd, terwijl dat bij het benoemen van het verlies van een dierbare maar al te vaak voor komt.
Het enjambement van de ene strofe naar de andere is heel verrassend en dwingt de lezer om te lezen en vooral te herlezen.
Maar jammer genoeg is het niet consequent toegepast.
Met wat kleine aanpassingen zou dat verbeterd kunnen worden: in de tweede strofe zou met ‘ontroeren’ b.v. een nieuwe alinea moeten beginnen, omdat er anders verwarring ontstaat.
In strofe 4 is de komma storend. ‘wat mij nu rest’ kan gewoon een regel zakken.
In datzelfde coupletje vind ik het woord ‘vergeten’ niet terecht. Ik denk dat je ‘voorbije’ woorden bedoelt.
De zesde en tevens laatste strofe staat op zichzelf als afsluiting van het geheel. Een dubbele witregel tussen strofe 5 en 6 lijkt me daarom beter.
Ten slotte: hoewel ik een voorstander ben van het schrijven in de tegenwoordige tijd, vraag ik me toch af of de verleden tijd niet passender zou zijn in het tweede en derde coupletje.
Maar dat laat ik met een gerust hart over aan de dichter zelf.
Die bewijst met deze twee heel speciale verzen immers dat hij capaciteiten genoeg heeft!



Juli 2009, Elma Lindenbergh- van Wuijckhuijse

Beoordeling Gedichten - Wouter van Heningen door Elma Lindenbergh

Homepage  Poëziewedstrijd  Poëziewedstrijd 2009  Wouter van Heiningen  Beoordeling Lindenbergh