Homepage  Schrijversweb  Schrijversweb 2007  Mady Lengkeek

Vakantieverhalen - Mady Lengkeek

Canal du Centre

Achtentwintig treden
in een waterweg
huizen en steden
bomen en dorpen
dromen voorbij

varen wordt wachten
wachten wordt werken
boerderijen en kerken
trage gedachten
de tijd is verleden
toch ook het heden
een koe staart gelaten langszij

steeds iets lager
stap voor stap
naar beneden
watertrap af tree
voor trede

De tel raak je kwijt
maar wat is een getal
een minuut of een
uur in de tijd

heilzaam dat wachten
de lange gedachten
een dag van
gestadig verval

Vervallen bergdorp

hun huizen verlaten
vol gaten en scheuren
een raam en een deur
als een wond
onrustig en schuw
en hier achtergelaten
scharrelt tussen
het huisraad een hond

en wij twee toeristen
wisten wij maar
heeft dit droevige dorp
iets misdaan
het kleumt en het klemt
zich nog vast aan een heuvel
met roestige vingers
handen van steen
en benen van hout

een boom buigt zich troostend
over een schoorsteen,
maar de kachel is
kouder dan koud
geluid is er weinig
in het gruis wat geschuifel
geknaag van een muis
of een rat

en wij twee toeristen
vervolgen ons pad
op weg naar de warmte
van veilige huizen
op weg naar de
luide stenige stad

Antwerpen, Joodse wijk

Zij zijn het uitverkoren volk,
maar in de diaspora verloren.
Zo zoeken zij zichzelf
en ook elkaar op sabbat
in hun synagoge, godshuis in een hoek
van deze oude havenstad,
een zelfgekozen plek, hervonden deel
van het beloofde land.
In grote groepen spoeden
jongeren zich naar de sjoel,
de vreugde van de wet
achter hun lach.

Zeshonderddertien wetten kennen zij
van tittel tot jota
van buiten en van binnen
hun hele leven koosjer.
De huisvrouw, religieus gepruikt,
heeft aan één keuken niet genoeg,
van blauw gaat zij naar rood naar blauw
van vlees naar melkproduct.

Plechtige bar midsjwa,
maakt talmen
voor de kledingkast onnodig,
want vast ligt wat te dragen;
voor meisjes
reikt de rok onder de knie;
in alle jaargetijden
blijven been en hoofd bedekt.

De Thora is hun Wehkampgids,
de Talmoed Elle en Voque.
De mannenkapper kent één coupe:
achterhoofd hooggeschoren,
onaangeroerde hoeken
tot lange krullen.

Er is geen onderscheid,
niemand valt op,
allen ondergaan en gaan onder
in een zee van zwarte jassen.

Vakantieverhalen © Mady Lengkeek

Homepage  Schrijversweb  Schrijversweb 2007  Mady Lengkeek