HERKENNEN
Ik herken de rouwrand om de postzegel van een ziel, het verdriet dat besluit onherstelbaar te zijn, de beweging die naar de afgrond loopt, de keuze die inspiratiebron en uitgestelde handeling is. Ik herken de frisheid, het avontuur, de bloedband, die alles herstelt wat rede en conventie deed neerslaan. Ik herken het mededogen en de bereidheid tot offer, de belegering en de onverdeelde koppigheid waarmee een bres geslagen wordt tussen herhaling en waarheid, tussen nooit en onbegrensd.
GEDULD
Verlangen is het zoete wachten op de voetstap die uit dezelfde richting klinkt, op de zoen die smaakt naar besuikerde hemel. De perfecte synthese tussen muze en tijd. Gelijkzwevende temperaturen, plechtig bijna erg vrij en royaal.. De diepmenselijke toets van zoeken tasten aanraken schoorvoetend betreden. Elk detail proeven als sappig fruit. Dromen met open ogen. Wenen zonder geluid. Verlangen is bereidheid, verbazing die ontroert Ogen als spiegels. Armen als spiegelbeelden. Verlangen is het wachten op het moment, het uur dat je kunt praten met wie je tot die eenzaamheid dreef.
ONGEWOON
Laat ons uitzonderingen zijn. Vierkante parels in open oesters. Aardbeien in de winter, sneeuw van marsepein in de zomer. Vissen die zwemmen in het zand, happend om vuur met longen die barsten van tederheid. Dansers op die ene tegel tussen de maan en de zee, zuchtend van ingehouden verlangen. Goden zonder hemel. Ridders zonder paard. Laat ons uitzonderingen zijn. Wonderen zien met kleine ogen, steevast geloven. Handen en harten verstrengeld houden. Voelen in het ritme van eb en vloed. Eeuwig lang en nooit verloren.
|