Homepage  Schrijversweb  Schrijversweb 2002  Petra Luijten

Gedichten - Petra Luijten

Kindergeluk

Ik hoor het klotsende water
en zie de kinderen spelen
die denken nog niet aan later
die kunnen nog harten stelen

zijn zich nog nergens van bewust
wat kunnen ze elkaar heerlijk vermaken
aan 't water langs de kust
van 't zand mooie kastelen maken

ze hebben nog geen zorgen
alleen maar denken aan vandaag
niet wetend wat komt er morgen
ja ik geniet, en zie dit zo graag

konden alle grote mensen
maar zo als kinderen zijn
ja dat zou ik willen wensen
een wereld zonder pijn

vandaag is 't feest
en morgen is later
gister is al geweest
nu lekker spelen aan 't water

ze zijn blij met zonnestralen
maar evengoed met druppels regen
't kan hun humeur niet bepalen
we houden hun blijheid niet tegen`





Met mijn ogen dicht

Als ik mijn ogen sluit
zie ik dat kleine kind
zo wonderlijk, zo mooi
zo lief en zo bemind
Nu mijn lieve engeltje
kijk ik in de nachtnaar een mooie ster
die op mij wacht
Want ooit kom ook ik
daar ver weg bij de maandan zullen we samen stralen
en als sterretjes aan de hemel staan

Merel was jouw naam

Vanmorgen vroeg zong je een lied
ik hoorde je wel maar zag je niet
het geeft niet, als ik je maar kan horen
dan geniet ik wel van het ochtendgloren

Dan droom ik even en stel een vraag
hoe 't staat met ons merelmeisje vandaag
als ze er nu nog was, hoe zou ze "zijn"
bijna 14 jaar, niet groot, maar ook niet klein

Zou ze ook vrolijk kunnen zingen
dansen, huppelen en springen
en liefde kunnen nemen en geven
kunnen genieten van dit aardse leven?

Ik zal het echt nooit weten

en zal haar nimmer vergeten
diep in mijn hart voel ik haar
een mooie herinnering die ik bewaar
Heerlijk kind...
zijn ogen
zijn sproetjes
zijn rooie haar
hij is een kleine clown

zijn lach
zijn snelle handen
zijn rennende benen
hij is haar te snel af

zijn wil
zijn volhouden
zijn gevecht met letters
hij knokt en zal ook winnen

zijn spel
zijn gewone ikkie
zijn nog korte leven
hij is een heel gewoon kind

Rode haren

Een meisje met rode korte haren
dat graag voor haar uit zit te staren
ze kan dromen over een mooie zee
in die dromen neemt ze haar vrienden mee

Ze is niet veel bijzonders, iets heel gewoons
ze heeft de zorg voor man, dochter en zoons
maar hoe hard ze ook haar best doet
het lijkt nooit helemaal goed

Ze zou soms even weg willen vliegen of zweven
helemaal niemand en niks, gewoon voor heel even
niks meer hoeven voelen, geen verdriet of pijn
iedereen gelukkig zien, dat lijkt haar echt fijn

Lachende mensjes in een kring
Een veel te hoge verwachting?
dat maakt haar soms zo moe
en toch streeft ze naar dat doel toe

Gedichten © Petra Luijten

Homepage  Schrijversweb  Schrijversweb 2002  Petra Luijten