Homepage  Poëziewedstrijd  Poëziewedstrijd 2007  Hetty Vink-Postema  Beoordeling BSN

Gedichten - Hetty Vink-Postema

HERFSTSONATE

Een zee van bladeren, ruisend aan mijn voeten
zingt elke stap het woordeloos refrein
van weemoed om wat nooit opnieuw zal zijn
en om wie ik nu nooit meer zal ontmoeten.

Een enkele gedachte neemt een vlucht
de hemel tegemoet, door hoop gedragen,
maar dwarrelt weer omlaag, terneergeslagen
uit de beloften van een blauwe lucht.

Maar toch, hoezeer heb ik het leven lief:
Sonate met steeds wisselend motief
die mij in elke toonsoort schoonheid biedt.

En nu de kleuren van een warm doorleven
de zachte dagen van mijn herfst omgeven
weerklinkt in het adagio mijn verdriet.

PUZZEL

Ik dacht nog zo: de puzzel is gelegd,
Het beeld bepaald, de laatste rij gesloten.
Donkere kleuren toonden onverschoten
de lijn van wat gedaan was en gezegd.

Maar nu het werk met moeite was voltooid
en ik slechts af en toe nog even keek
naar dat wat eerst zo onoplosbaar leek
heb jij de stukken weer dooreengegooid.

Je lacht me toe van alles weer oké,
van alles nu vergeven en vergeten.
Wat ik doorstaan heb, schijn je niet te weten.
Verward en overrompeld speel ik mee.

En nu ben ik opnieuw een puzzelaar
en zoek vermoeid de stukjes bij elkaar.

GEBROKEN LICHT

Wij leven in gebroken licht,
op zwakke golven voortgedragen.
Zo tinten kleuren onze dagen
en schilderen ons vergezicht.

Soms rijst een roze dageraad,
dán drijven grauwe luchten aan.
Clair of obscur, het is ontstaan
waar na de nacht de zon opgaat.

Het zuiverst licht verblindt ons oog,
dat nooit de hemel kan bevatten.
Het breekt in ons, maar toont zijn schatten
in kleuren van de regenboog.

Gedichten © Hetty Vink-Postema

Homepage  Poëziewedstrijd  Poëziewedstrijd 2007  Hetty Vink-Postema  Beoordeling BSN