Homepage  Poëziewedstrijd  Poëziewedstrijd 2009  Ignace Schretlen  Beoordeling Lingenbergh

Gedichten - Ignace Schretlen

1

Van wiegelied tot buggytaal leerde ik je spreken maar

't mooiste woord wat ik je gaf is wel jouw naam geweest


geen lege kamer werd zo met zorg gepoetst en onderhouden

keer op keer van roestplekken ontdaan en telkens weer


zo behoedzaam betreden als ooit fluisterend de eerste maal

geen woord sprak ik zo vaak uit zonder te herhalen


taal reikt niet verder dan het voorwoord van hetgeen ik je

te zeggen heb maar luister naar de rijkdom van haar klanken


zo moet ook ooit jouw naam geboren zijn, als geritsel in

een boom dat niet verstaan maar wel begrepen wordt


nooit liet ik je onbeheerd maar nu de avond valt lost

mijn verweerde huid van steen zich langzaam op


kijk vanuit de verte hoe ik jou stralen laat, sluit niet

eerder de luiken dan eer het licht helemaal is gedoofd.



2


HEYENDAAL

 
De strakgetrokken welpjestrui

- te vaak gewassen, te snel gegroeid ­

om het hijgend hart, in spurt

‘t pad grootvaders berg op

naar die eeuwenoude eik, die met

zijn brede rug beschutting bood

 

na jaren haas, hert en wolf

te zijn geweest, keer ik terug

naar dit versteende woud,

dat troost aan zieken biedt;

nu schuilt die oude eik in mij

en knelt er iets van binnenuit.



3


Schaduwen zien oorlogen
als vermakelijk spel met
 
de Westhoek als toppunt
van vrolijk vermaak
 
lijf tegen lijf, ingebed,
als asgrijze liefdesdaad
 
een bajonet scheert als
een schichtige zwaluw
 
vlekken zwarte melk
vloeien in elkaar over
 
en smelten samen met
de modderige nacht
 
ongestoord door gekraai
van duizenden hanen
 
maar nu weer ontwaakt
door gekwetter van verre.

Gedichten © Ignace Schretlen

Homepage  Poëziewedstrijd  Poëziewedstrijd 2009  Ignace Schretlen  Beoordeling Lingenbergh