Homepage  Prozawedstrijd  Prozawedstrijd 2010  Wim de Groot  Beoordeling Vlaming

Beoordeling Afrekening - Wim de Groot door Maja Vlaming

Wim de Groot heeft een boeiend verhaal geschreven, dat vooral inhoudelijk sterk is.
Een jonge vrouw geeft rondleidingen in een wereldberoemd Tsjechisch kasteel. Ze wordt geplaagd door flashbacks over de verdwijning van haar vader. Kort voor de val van het communisme werd hij meegenomen door de geheime politie en waarschijnlijk door hen vermoord. Tot haar schrik herkent ze tijdens een van haar rondleidingen de zoon van (voormalig) communist Adamac. Adamec was mede-verantwoordelijk voor de verdwijning en weet precies wat er gebeurd is, maar weigert om de familie duidelijkheid te geven, hij bespot hen zelfs. Tijdens de rondleiding wordt stukje bij beetje duidelijk wat de dochter weet over haar vaders verdwijning. Ook krijgt de lezer iets mee over hoe het was om als Tsjech ten tijden van het IJzeren Gordijn wel of niet lid van de Communistische Partij te zijn. De familie van de hoofdpersoon was dat niet en werd daarom achtergesteld (armoede was troef ondanks hard werken). De familie Adamec was wel lid, wat hen privileges en goedbetaald werk opleverde.

Het einde is open, er is geen duidelijke clue en niet alle lezers waarderen dat. Ik had liever een confrontatie gezien, of in ieder geval meer interactie tussen de protagonist en de zoon van Adamac. De verhaallijn an sich is uitstekend opgebouwd: de flashbacks zijn goed getimed waardoor de nieuwsgierigheid van de lezer wordt geprikkeld en bevredigd op de juiste momenten. Knap gedaan!

Technisch is het verhaal voor het grootste deel goed geschreven, op een beeldende manier zodat de lezer alles voor zich ziet, en er is genoeg inkijk in de gevoelens en achtergrond van de protagonist om met haar mee te leven. Mooi vind ik bijvoorbeeld:
‘Hier mag u foto’s maken,' fluisterde ik zo vriendelijk mogelijk, in mijn beste Duits. Ik wist zowaar een glimlach tevoorschijn te toveren. De buitenlander reageerde met een dankbaar knikje en ritste het zakje open waarin zijn digitale camera zat. Deze lastige man was me bijna dierbaar geworden’ en ‘Ik probeerde wat meer op de anderen te letten. De oude mevrouw die mijn sleutel zo komisch vond, keek rond alsof ze met de makelaar meeliep.’

Minder goed aan de schrijfstijl vind ik de overdaad aan voegwoordjes. Ook doet de schrijver hier en daar teveel zijn best om 'literair' te klinken, wat kunstmatig aandoet:
‘Allemaal nog tamelijk gewoon, maar zijn ogen keken me doordringend aan. Er speelde een grijnslach op het gezicht’ en ‘Op zo’n moment voelde ik de warmte van mijn moeder die steeds alles gaf wat ze te geven had.’
Het is bovendien jammer, dat over dat 'alles geven' niet iets verteld wordt. Wat gaf ze dan allemaal? Beschrijf handelingen van haar die het 'alles geven' illustreren. Meld het niet simpelweg, laat het zien! Hetzelfde gaat op voor een stukje in de eerste alinea: ‘Ik had meegeholpen toen Papa de vlag uitstak. Hij vertelde hele verhalen.’ - wat voor verhalen dan? - en ‘Dit was één van de zeldzame keren dat ze tijd had om met mij te spelen. Ze werkte immers elke dag in de supermarkt.’ Hoezo had ze nauwelijks tijd om met hem te spelen omdat ze in een supermarkt werkte? Moest ze soms veel overwerken of was ze urenlang onderweg naar
haar werk?

De schrijver maakt nauwelijks spelfouten, maar ik heb er toch een paar gevonden:
‘partijjongens’ (beter: partij-jongens, in principe een streepje ertussen als anders de
uitspraak van het woord bemoeilijkt wordt) en 'vlak bij' (moet 'vlakbij' zijn).
 

Tot slot wil ik nog opmerken dat je bij het verwerken van historische feiten en bestaande
plaatsen en personen, heel goed moet opletten of alles precies klopt. De Rosenberg dynastie
bestaat sinds 1711 niet meer en in het verhaal wordt gesuggereerd, dat die nog steeds
bestaat.

Maar genoeg kritiek! De minpunten van het verhaal zijn makkelijk te verhelpen. De basis
van het verhaal is namelijk uitstekend en het onderwerp werkelijk boeiend. Wim de Groot
heeft genoeg schrijftalent in huis om van dit sterke verhaal, een ijzersterk verhaal te maken.


November 2011, Maja Vlaming

Beoordeling Afrekening - Wim de Groot door Maja Vlaming

Homepage  Prozawedstrijd  Prozawedstrijd 2010  Wim de Groot  Beoordeling Vlaming